Na vier heerlijke en intense weken vakantie is het weer tijd om aan het werk te gaan. Waarom moet dat eigenlijk zo, het hele jaar hard werken en af en toe tussendoor een paar momenten nemen om te mogen luieren, lanterfanten, genieten, uitslapen. go with the flow in het moment, etc.? Zou het andersom niet veel beter zijn? Dat we het hele jaar in the flow zijn, ontspannen en genietend door het leven gaan.
Zodra de vakantie over is, stappen we bijna allemaal gelijk weer in de “moeten-modus”, wat vrijwel vanzelf gebeurt in deze prestatiegerichte maatschappij. Je wordt meegezogen in de snelheid van het dagelijkse bestaan want iedereen doet het en dus … jij ook. Elk jaar ben ik me bewust van dit fenomeen en elk jaar zeg ik tegen mijzelf: “ik doe er niet meer aan mee!”. Maar helaas kom ik er na een paar weken achter dat ik tóch weer in die ratrace ben gestapt – of beter gezegd – getrapt …
Die ratrace komt als een sluipmoordenaar, je hebt het pas door als je er al middenin zit. Dit jaar is mijn voornemen toch echt te streven om dat moment voor te blijven. Dat betekent niet dat ik alleen maar op een strandstoel ga zitten luieren. Nee, zeker niet! Daarvoor hou ik te veel van mijn prachtige vak. Mijn voornemen is dat ik nog veel bewuster aanwezig wil zijn in wat ik doe en van de aanwezigheid in mijzelf. Dit, om de signalen van de ratrace eerder te herkennen.
Het heeft naar mijn idee alles te maken met een mindset, je grenzen voelen en vooral bewaken. Dit kan iedereen voor zichzelf nastreven. Het begint met kleine veranderingen in je dagelijkse leven zoals:
- elke dag een stiltemoment voor jezelf inlassen
- met meer aandacht je dagelijkse bezigheden doen
- je smartapparatuur minder gebruiken
- een wandeling tijdens je pauze maken
- meer genieten van wat er NU is en om je heen gebeurt.
Het kunnen echter ook grotere veranderingen zijn zoals het besluit nemen minder te gaan werken en je leven erop in te richten, keuzes maken en prioriteiten zetten, activiteiten kiezen die beter bij je passen, etc. Welke verandering er nodig is, verschilt natuurlijk per persoon. Maar, als meerdere mensen dit bewustzijn én de veranderingen neerzetten dan krijg je uiteindelijk een sneeuwbaleffect met als gevolg grote veranderingen in de maatschappij.
Het gezegde luidt:
“Een vleugelslag aan de ene kant van de wereld kan een orkaan aan de andere kant van de wereld veroorzaken.”
Zo is het met alles in het leven. Soms is een kleine beweging genoeg om een grote verandering teweeg te brengen.
Voor nu even genoeg gefilosofeerd. Nu ga ik kijken welke bewegingen voor mij nodig zijn om uit de ratrace te blijven.
Doe je mee?
ShareAUG
2017
About the Author:
Mijn naam is Deborah Campagna en ik ben geboren en opgegroeid in Luxemburg. In 1995 kwam ik naar Nederland om de 4-jarige hbo-opleiding ‘Docent Dans’ op de Rotterdamse Dansacademie te volgen. Meer informatie over mij en mijn motivatie kun je hier lezen -> https://www.centrumhetlicht.nl/over-mij/